Początek maja to trzy niezwykle ważne świąteczne dni.
1 MAJA - Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, popularnie zwany Świętem Pracy lub po prostu 1 Maja.
Upamiętnia ono strajk robotników w Chicago z 1886 roku, którzy walczyli o ośmiogodzinny dzień pracy, godziwe warunki pracy i płacy. Protest został stłumiony przez policję, zginęło wielu demonstrantów. Święto zostało ustanowione w 1889 roku, a jego pierwsze obchody odbyły się w wielu krajach już w 1890 roku, również w Polsce. Święto Pracy jest w Polsce świętem państwowym od 1950 roku, wolnym od pracy.
W Kościele rzymskokatolickim dzień 1 maja jest obchodzony jako święto Józefa Robotnika, patrona ludzi pracujących.
2 MAJA - Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej
Święto zostało wprowadzone na mocy ustawy z dnia 20 lutego 2004 roku. Obchodzone jest między Świętem Pracy i Świętem Konstytucji 3 Maja. Święto ma popularyzować wiedzę o polskiej tożsamości i symbolach narodowych.
Flaga to jeden z symboli narodowych, jest oznaką naszej pamięci o wydarzeniach historycznych ważnych dla naszego kraju, naszego narodu.
Data została wybrana nieprzypadkowo, ponieważ 2 maja 1945 roku polscy żołnierze zawiesili biało-czerwoną flagę na Kolumnie Zwycięstwa w Berlinie. Kolejnym powodem jest fakt, że w komunistycznej Polsce właśnie tego dnia obywatele mieli nakaz usuwania flag narodowych, by nie wisiały podczas nieuznawanego przez władze święta Konstytucji 3 Maja.
Polska flaga składa się z dwóch równych, poziomych pasów - białego i czerwonego. Oficjalnie została uznana za symbol narodowy w 1919 roku, po odzyskaniu niepodległości. Same barwy - biel i czerwień - już wcześniej były uznawane za narodowe. Biel pochodzi od bieli orła, będącego godłem Polski, czerwień to kolor tła na tarczy herbowej.
Tego dnia organizowane są różnego rodzaju akcje i manifestacje patriotyczne.
3 MAJA – Święto Narodowe Trzeciego Maja
To oficjalna nazwa polskiego święta państwowego obchodzonego w rocznicę uchwalenia pierwszej w Polsce konstytucji. Była to pierwsza w Europie i druga na świecie spisana konstytucja. Uchwalono ją 3 maja 1791 roku. Jej twórcami byli Król Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki, Stanisław Małachowski i Hugo Kołłątaj. Konstytucja wprowadzała w Rzeczypospolitej ustrój monarchii konstytucyjnej, trójpodział władzy na prawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, a także znosiła liberum veto, konfederacje i wolną elekcję. Już kilka dni po uchwaleniu Konstytucji przez Sejm Wielki dzień 3 maja został uznany za święto narodowe.
„Dzień trzeci maja, jako rocznicę Konstytucji 1791 r. ustanawia się w całej Rzeczypospolitej Polskiej jako uroczyste święto po wieczne czasy” – pisano w jednomyślnie przyjętej ustawie oficjalnie wprowadzającej pierwsze w polskiej historii święto narodowe.
W okresie zaborów celebrowanie rocznic Konstytucji 3 maja było zakazane przez wszystkich zaborców. Polacy, którzy odważyli się obchodzić publicznie to święto byli surowo karani. Po odzyskaniu niepodległości rocznica Konstytucji 3 maja została uznana za święto narodowe uchwałą Sejmu z dnia 29 kwietnia 1919 roku.
Po II wojnie światowej władze zabroniły publicznego świętowania tej uroczystości i święto zniesiono ustawą z 18 stycznia 1951 roku. Przywrócono je ustawą z 6 kwietnia 1990 roku.
Obecnie rocznica uchwalenia Konstytucji 3 maja zazwyczaj świętowana jest poprzez różnego typu parady, marsze, zawody sportowe i pikniki rodzinne. Odbywają się także oficjalne uroczystości, gównie o charakterze wojskowym.
Zachęcam bardzo do obejrzenia krótkich filmików związanych z tym świętem oraz obrazem Jana Matejki „Konstytucja 3 Maja 1791 roku”.
Obchody Święta 3 maja w Warszawie 1919 r. Źródło: BN Polona
Pierwsza strona z Konstytucji z 1791
Obraz Jana Matejki „Konstytucja 3 Maja 1791” w zbiorach Zamku Królewskiego w Warszawie.
Uchwalenie Konstytucji 3 maja 1791 roku, obraz Kazimierza Wojniakowskiego z 1806 roku.
Sala Senatorska, widok współczesny.